สุดยอดงานทั้งสองสาขา-เครื่องเขินกับผ้าไหม จริงๆแล้วจะโชว์อูปครับ แต่คำมันไปกันได้เลยจับถ่ายรูปคู่กันเสียเลย ไว้วันหลังโชว์ผ้า Luntaya Acheiq  ต่างหาก เอาผืนละหลักแสนมาเลย ล้อเล่นครับ 555

  งานทองนั้นใช้เฉพาะเจ้านายเท่านั้น ในล้านนาก็เป็นเจ้าหลวง ในเขตไทใหญ่ก็เป็นเจ้าฟ้า อูปอย่างนี้ชาวบ้านใช้ก็เป็นสี ดำ-ส้ม-แดง-เหลืองขูดลายแล้วถมสีลงในร่อง คุณภาพพอใช้ตามฐานะ เคยพบเจอทรงและขนาดใกล้เคียงในย่านอ.สันป่าตอง แต่ลายเส้นเป็นลายดอกไม้เครือเถากับนก อย่างนี้ไม่เรียกงานพม่า ควรเรียกว่างาน"ไท" พบในล้านนา เชียงตุง และเขต ฉาน-ไทใหญ่

   อูปใบนี้โครงสร้างใช้ไม้ไผ่สานอย่างบางที่สุด เพื่อให้เบาน่าใช้แต่ต้องแข็งแรงคงตัว แต่งยอดด้วยไม้กลึง งานตกแต่งเดินเส้นด้วยเส้นสมุกปั้นรีดให้กลมเล็ก แล้วติดขดประดับลงไปเกือบเต็มทั้งใบ ส่วนฐานและเอว ใช้สมุก(ผงละเอียดคลุกรัก) รีดไปบนแผ่นหินแกะลายที่ใช้เป็นแบบ ยกออกมาหมาดๆมาแต่งรอบตัว แต่งเสร็จแล้ว ลงรักทั้งใบ ทับด้วยชาด ปิดทองส่วนลายทั้งใบ สวยน่าทึ่ง อึ้งเลยครับ ไม่เคยนึกว่าจะเจอสภาพเกือบร้อยแบบนี้ เคยเห็นแต่เศษ ซากชิ้นส่วน หรือใบที่ลายหลุดล่อนไปเยอะแล้ว ปลายยอดไม่ต้องหา

   งานอย่างนี้เข้าใจว่ามาจากหนองอินเล ซึ่งไม่มีไม้สักหรือไม้ยืนต้น งานเครื่องสานและเครื่องเขินจึงพัฒนาถึงขั้นสุดๆ ใบนี้แกนช่วงบนเอียงนิดๆช่วงฝาบนเพราะระหว่างการทำ น้ำหนักยอดถ่วงไปด้านหนึ่ง สภาพทั่วไปเรียกว่า Museum piece ละครับ มีร่องรอยการใช้มาไม่น้อยครับ (ไม่ใช่ dead stock)  เพียงแต่เก็บรักษาดีเลิศ ใครเล่นเครื่องเขินอยู่เชิญทัศนาครับ