พระเจ้าไม้เฮี้ยตั๋นชิ้นนี้ขนาด3นิ้ว แกะพระเจ้าทั้งสี่ทิศสภาพเก่ามากๆ ส่วนใหญ่ไม้เฮี้ยตั๋นที่พบจะทำเป็นตะกรุดมีรอยจาร(พุทธคุณของไม้เฮี้ยตั๋นเป็นอย่างไรหาอ่านในเน็ตได้ครับ) แต่ชิ้นนี้แกะเป็นพระพุทธเจ้าแล้วแกะแบบโบราณโดยใช้ปลายมีด แกะได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอดมากๆ ตรงใกล้ๆปล้องมีด้ายสายสิญจน์พันติดไว้อยู่ ถ้าจะดูว่าเป็นไม้เฮี้ยตั๋นจริงหรือไม่ ถ้าชิ้นไหนมีปล้องติดมาด้วยจะพิจาณาง่ายมากๆ ชิ้นนี้สามารถตั้งได้ จะเลี่ยมพกพาก็เหมาะ แบบนี้หาไม่ใช่ง่ายๆเพราะไม้เฮี้ยตั๋นเป็นของทนสิทธิ์ในตัวอยู่แล้วยิ่งมาแกะเป็นรูปพระพุทธเจ้ามีการปลุกเสกเพิ่มไปอีก จึงมีความเข้มมากครับ

    เครื่องรางพวกทนสิทธ์จำพวก บาตรตั๋น เขี้ยวหมูตั๋น หอยตั๋น ไม้เฮี้ยตั๋น ฯเป็นเครื่องรางความเชื่อของคนล้านนามานาน ถ้าพูดถึงไม้เฮี้ยตั๋นแล้ว คนล้านนาอาจจะรู้จักเป็นไผ่ชนิดหนึ่งที่ปล้องจะกวง ต้นไม่ใหญ่มาก ต้นเล็กๆมีขนาดเท่านิ้วก้อยก็มี ต้นใหญ่สุดก็เท่าท่อน้ำหรือจะใหญ่ไปอีกหน่อยแต่ที่มาทำเครื่องรางลำต้นจะตัน(ตั๋น) คนล้านนาเชื่อว่าเป็นมหาอุดคงกะพัน คนโบราณจะได้ไม้เฮี่ยตั๋นสักชิ้นหนึ่ง เขามีวิธีการสังเกตดังนี้ ไม้ไผ่เฮี้ยหลายร้อยกอพันกอจะมีเพียง1กอที่เป็นต้นกอพญา แล้วใน1กอที่เป็นต้นพญานั้น ในกอนั้นใช่ว่าจะเป็นไผ่ตั๋นทั้งกอ จะมีเพียงต้นหรือสองต้นเท่านั้น เวลาไปหาหรือเจอคนโบราณเขามีวิธีสังเกตดังนี้

-ให้สังเกตเวลาป่าถูกเผาหรือในพื้นที่มีไฟไหม้ หากบริเวณนั้นมีไม้เฮี้ยตั๋นอยู่ ไผ่กอนั้นไฟจะไม่ไหม้ ไฟไม่สามารถทำอะไรได้เลย จะเหมือนกับแสงนกคุ้ม ที่อื่นไฟไหม้หมด ยกเว้นบริเวณนั้น

-หรือสังเกตจากสัตว์ หากกอไผ่กอนั้นเป็นไม้เฮี้ยตั๋น นกจะไม่บินมาเกาะ สัตว์ป่าที่ชอบกินหน่อ กินรากไม้ จะไม่มารบกวน สัตว์จะไม่เข้าใกล้เลย

-เวลาวันพระหรือในวันสำคัญๆทางพุทธศาสนาจะมีแสงลูกไฟพุ่งจากกอไผ่กอนั้น แสดงว่าไผ่กอนี้มีไม้เฮี้ยตั๋นอยู่

-และด้วยความบังเอิญคือไปตัดไผ่ชนิดนี้แล้วมีดพร้าฟันไม้ไผ่ไม่ขาด ไม่สามารถทำอะไรได้ แสดงว่ากอไผ่นี้มีไผ่เฮี๋ยตั๋นอยู่ เวลาไปเอาต้องมีการไปพลีมาจึงตัดมาได้ เพราะเชื่อว่ามีเทวาอารักษ์ปกป้องอยู่

    ดังนั้นนี้คือวิธีการสังเกตของคนโบราณถึงจะรู้ว่ากอไหนมีหรือไม่มี เมื่อได้มาแล้วความจริงของพวกนี้เป็นของทนสิทธิ์มีฤทธิ์ในตัว ไม่ต้องปลุกเสกก็ขลัง แต่ว่าบางคนอาจจะนำไปให้ครูบาอาจารย์ที่เก่งๆเสกให้อีกทีเพื่อความมั่นใจ บางชิ้นก็จะมีการจารอักขระลงไปให้ด้วย