พระนาคปรก กรุนาตายาเนื้อชิน จังหวัดพิษณุโลก

วัดตายม อ.บางกระทุ่ม จ.พิษณุโลก มีประวัติและตำนานความเชื่อเล่าขานกันมาจนถึงปัจจุบัน

พระเกจิอาจารย์นำแบบพิมพ์มาจัดสร้างเป็นวัตถุมงคลได้รับความนิยมอยู่หลายรุ่น และนอกจากนั้นก็ยังมีพระเก่า ซึ่งเป็นพระกรุอยู่ด้วย ที่นิยมเรียกว่า "กรุนาตายม"

อาทิ พระพิมพ์ท่ามะปราง เนื้อชินเงิน พระพิมพ์นาคปรก เนื้อชินเงิน และเนื้อดินกรุนาตายม เป็นสกุลพระกรุเมืองพิษณุโลก แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนประวัติศาสตร์ ราชธานีสองแผ่นดิน ยอดนิยมอีกกรุหนึ่ง ที่มีพุทธคุณเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ และหาได้ยากยิ่งพิมพ์หนึ่ง

พบครั้งแรกในราว ปีพ.ศ.2510 ที่บริเวณ มูลดินกลางท้องนาใกล้ๆ "วัดตายม" ในปัจจุบัน คาดว่าเป็นวัดร้างสิ้นสภาพ ภายหลังประชาชนบุกเบิกแผ้วถางเป็นพื้นที่นาประกอบด้วย วัดป่ากล้วย และวัดป่าสัก ปรากฏซากเนินมูลดินขนาดใหญ่ พบเศษเครื่องถ้วยเก่าสุโขทัย เศษอิฐปูนสถาปัตยกรรมของโบราณสถานกระจายพบอยู่ทั่วไป จึงนิยมเรียกว่า "กรุนาตายม" และเป็นพุทธศิลป์สกุลพระพิมพ์นาคปรก กรุเดียวที่พบที่เมืองพิษณุโลก

สันนิษฐานว่าเดิมเป็นชุมชนโบราณ ริมคลองละคร หรือ "ลำตายม" ในอดีตเชื่อว่าบริเวณตำบลวัดตายม-เนินกุ่ม อำเภอบางกระ ทุ่ม เมืองพิษณุโลก เป็นชุมชนโบราณ มีอาณาบริเวณนับพันไร่ มีตัวเมือง หรือชุมชนโบราณอยู่ที่บริเวณบ้านคลองละคร เดิมเป็นชุมชนโบราณขนาดใหญ่ มีคูเมืองมีกำแพงเมืองล้อมรอบ ปรากฏพบซากโบราณสถาน กระจายอยู่ทั่ว อาทิ ซากเนินฐานอิฐ และเศษปูนกลีบขนุนองค์พระปรางค์ขนาดใหญ่ มีซากฐานอุโบสถ วิหาร เจดีย์ ที่หักพัง ตลอดจนพระพุทธรูป พระพิมพ์ เครื่องถ้วยชาม ลูกปัด ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ มากมาย