ณ.งานวัดที่บ้านทุ่งเตี่ยวหลุด ผู้คนไปเที่ยวกันมากมายเพราะเป็นงานระดับจังหวัด (ไหนไม่บอก)  มีลุงคนหนึ่งชื่อลุงนัยเดินมาท่ามกลางฝูงชน จู่ ๆ สุนัขไม่รู้มาจากไหนวิ่งมากัดเข้าที่ขา ผู้คนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นสุนัขฟันหัก เลือดกลบปาก ร้อง ก๊าบ ๆ  เอ้ย ร้อง เอ๋ง ๆ  หางจุกตูด พอหายจากตกใจต่างพากันมาถามลุงนัยว่ามีของดี หรือพระอะไร  ด้วยความเป็นคนใจเย็นเจนต่อโลก แกเลยเฉยวางมาด พร้อมกับปัดขาพูดว่า นี่เป็นตัวที่ 12 แล้ว ให้มันรู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร

ตั้งแต่วันนั้นมาทุกคนต่างรำลือกันไม่ขาด   ต่างพากันหาข้าวตอกดอกไม้ไปขอเรียน วิชาคงกระพัน (สุนัขกัดไม่เข้า) จากแกพร้อมเงินค่าขึ้นครู จนทุกวันนี้แกเลยเป็นคนมีวิชาและชื่อเสียงดังไปทั่วสาระทิศ   .........วันดีคืนดีแกก็ถอดขาเทียมมาเช็ด ๆ ถู ๆ สำนึกในบุญคุณของมัน............