เชิญร่วมสั่งจองวัตถุมงคล

วัดพระธาตุกลางใจเมือง ตำบลสันทราย อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่

วัตถุประสงค์.เพื่อหาทุนทรัพย์ในการบูรณะกู่อัฐฐิ ครูบาเจ้าศรีวิไชย สิริวิชโช ให้มีสภาพที่มั่นคงแข็งแรงสวยงาม

รูปหล่อลอยองค์ครูบาเจ้าศรีวิไชย สิริวิชโช รุ่นแรก

1.

เนื้อทองคำ

สร้างจำนวน 9 องค์

ทำบุญองค์ละ 35,000 บาท

2.

เนื้อเงินก้นทองคำ

สร้างจำนวน 9 องค์

ทำบุญองค์ละ 5,000 บาท

3.

เนื้อนวะโลหะก้นทองคำ

สร้างจำนวน 9 องค์

ทำบุญองค์ละ 4,000 บาท

4.

เนื้อเงิน

สร้างจำนวน 29 องค์

ทำบุญองค์ละ 1,000 บาท

5.

เนื้อนวะโลหะก้นเงิน

สร้างจำนวน 59 องค์

ทำบุญองค์ละ 500 บาท

6.

เนื้อนวะโลหะ

สร้างจำนวน 1,500 องค์

ทำบุญองค์ละ 200 บาท

เสือมหาอำนาจ คู่บารมีครูบาเจ้าศรีวิไชย สิริวิชโช รุ่นแรก

1.

เนื้อทองคำ

สร้างจำนวน 9 องค์

ทำบุญองค์ละ 35,000 บาท

2.

เนื้อเงิน

สร้างจำนวน 29 องค์

ทำบุญองค์ละ 1,000 บาท

3.

เนื้อนวะโลหะ

สร้างจำนวน 500 องค์

ทำบุญองค์ละ 200 บาท

พิธีมหาพุทธาภิเษก ในวันที่ 31 พฤษภาคม 2558

รับวัตถุมงคลได้ตั้งแต่ วันที่ 1 มิถุนายน 2558 ได้เป็นต้นไป

สามารถร่วมทำบุญได้ที่

1.วัดพระธาตุกลางใจเมือง พร้าว โทร.081-170-5097

2.พ่อหลวงคำ บ้านศรีค้ำ พร้าว โทร.087-184-3531

3.พ่อเหน่ บ้านศรีค้ำ พร้าว โทร.093-045-6467

4.ร้านเบกรอบพระ บ้านป่าเสี้ยว พร้าว โทร.086-187-6960

5.พ่อหนานก้อน พร้าว โทร.087-188-2883

6.ร้านบารมีสุมโน เชียงใหม่ โทร.089-953-1950

7.ร้านปีแอร์ ทิพเนตร เชียงใหม่ โทร.081-960-9492

8.ร้านพร้าววังหิน เชียงใหม่ โทร.083-564-2530 , 086-913-8795

ประวัติวัดพระธาตุกลางใจเมือง

เดิมวัดนี้สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ากือนาธรรมิกราช เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ แล้วได้ทรงประทานนามว่า "วัดสะดือเมือง" อันหมายถึงจุดศูนย์กลางของเวียงพร้าววังหิน แล้วก็มีความเจริญรุ่งเรืองมาโดยตลอด จนกระทั่งถึงพุทธศักราช ๒๑๐๑ ล้านนาไทยตกเป็นเมืองขึ้นของพม่า วัดพระธาตุสะดือเมืองก็ถูกปล่อยให้เป็นวัดร้างตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา นับเป็นเวลานานร่วม ๓๗๑ ปีทีเดียว

จนกระทั่งวันสำคัญมาถึง คือวันที่ ๒๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๒ คณะสงฆ์และข้าราชการตลอดถึงพ่อค้าประชาชนทั้งหลายได้ทราบว่า ท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา ได้ธุดงค์มาโปรดญาติโยมที่วัดถ้ำเชียงดาว

ทั้งหมดจึงได้ไปอาราธนานิมนต์ท่านมาโปรดเมตตาญาติโยมในเวียงพร้าว และขอให้ท่านช่วยบูรณะวัดสันทรายด้วย ท่านครูบารับนิมนต์แล้วได้เดินทางย้อนไปทางอำเภอแม่แตง โดยเข้าทาง บ้านช่อแล

ท่านได้เดินทางเข้ามาถึงวัดสันทราย อำเภอพร้าว ในเวลา ๕ โมงเย็นวันที่ ๒๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๒ รุ่งเช้าวันที่ ๒๗ มีญาติโยมนับหมื่นมาทำบุญใส่บาตร หลังจากท่านให้ศีลให้พรเสร็จแล้ว ผู้นำหมู่บ้านได้อาราธนาท่านครูบาเจ้าศรีวิชัยให้ช่วยปฏิสังขรณ์วัดนี้ แต่ท่านครูบาเจ้าศรีวิชัยได้กล่าวต่อบรรดาคณะศรัทธาทั้งหลายที่มานั้นว่า

"วัดที่อาตมาจะสร้างนั้น ไม่ใช่วัดสันทราย เมื่อคืนนี้มีรุกขเทวดามาอาราธนาให้สร้างวัดที่สำคัญยิ่งมาแต่อดีต อยู่ห่างจากวัดนี้ไปทางทิศตะวันออก"

หลังจากฉันภัตตาหารเช้าแล้ว ท่านได้นำญาติโยมทั้งหมดเดินทางไปเสาะหาวัดร้างแห่งหนึ่ง พบซากอิฐที่ปรักหักพังทับถมกันอยู่จึงให้ทุกคนช่วยกันขุดรื้อหาร่องรอย จึงได้พบศิลาจารึกเป็นแผ่นหินสีดำ ซึ่งจารึกด้วยอักษรล้านนา มีข้อความสั้นๆ ว่า

"วันพฤหัสบดี เดือน ๖ ขึ้น ๗ ค่ำ ปีชวด พุทธศักราช ๑๙๒๘ กือนาธรรมิกราช วัดนี้ชื่อว่า "สะดือเมือง"

พร้อมกันนี้ก็พบวัตถุสิ่งของมีค่ามากมาย อาทิเช่น ผอบบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ เทียนเงินเทียนทอง ระฆังทองผสมเงิน ท่านครูบาเจ้าก็ให้นำมาบรรจุไว้ในองค์พระธาตุที่สร้างขึ้นมา พร้อมกับตั้งชื่อให้ใหม่ว่า วัดพระธาตุกลางใจเมือง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ประวัติย่อของไม้ศรีมหาโพธิ์ ๓ ต้น ที่วัดพระธาตุกลางใจเมือง ตำบลสันทราย อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่

เมื่อสมัยพุทธกาลก่อนโน้น มีพระอรหันต์เจ้าชื่อโมคคัลลานะ ได้เดินทางเผยแพร่พระธรรมคำสั่งสอน ของพระสัมมาสัมมาพุทธเจ้ามาสู่ล้านนาประเทศ คือแคว้นล้านนาไทย ได้ผ่านมาอำเภอพร้าว มาทางทิศใต้ถึงบ้านโหล่งขอด สายบาตรของท่านทำท่าจะขาด จึงให้ท้าวมหายักษ์ไปขอด้ายจากชาวบ้านมาเย็บต่อสายบาตรของท่าน ปรากฏว่าไม่ได้ ชาวบ้านบอกไม่มี ท่านจึงขอดสายบาตรของท่านที่นั่นจนปรากฏได้นามชื่อว่าขอดมาจนทุกวันนี้ (ที่น่าอัศจรรย์ว่าชาวบ้านโหล่งขอดปลูกฝ้ายไม่มีดอกฝ้ายจนเท่าทุกวันนี้) ท่านได้เดินทางสู่ทิศเหนือ มาพักที่ถ้ำ ปัจจุบันนี้ตั้งอยู่เชิงเขาด้านทิศตะวันออกของตัวอำเภอปัจจุบันห่างประมาณ ๗ กิโลเมตร จนได้ชื่อว่าถ้ำโมคคัลลานะมาจนทุกวันนี้ และท่านได้ผ่านมาทางวัดพระธาตุ ท่านได้ใช้ท้าวมหายักษ์เอากิ่งไม้ศรีมหาโพธิ์ ซึ่งท้าวมหายักษ์ได้นำมาพร้อมกับท่าน ตัดออกเป็น ๓ ท่อน เอามาปลูกไว้เรียงไปทางทิศตะวันตก ๑ ๒ ๓ ตามลำดับจนปรากฏมาทุกวันนี้ ตามตำนานเมืองเหนือระบุว่า ท่านได้เอาเสาอินทขิลมาฝังไว้ที่วัดพระธาตุ ท้าวมหายักษ์ก็เลยถวายดาบไว้ที่วัดพระธาตุด้วย ต่อจากนั้นท่านได้ไปสู่ดอยขุนโก๋น ซึ่งอยู่ทางทิศเหนือตัวอำเภอพร้าวประมาณ ๘ กิโลเมตร ตำนานกล่าวมว่า หายักษ์ได้กวนใจท่านจนท่านหนีมาอยู่ถ้ำดอกคำ ท้าวมหายักษ์ได้เอาดอกไม้คำมากับท่านที่ถ้ำจนได้ชื่อว่า ถ้ำดอกไม้คำ มาจนทุกวันนี้

ไม้ศรีมหาโพธิ์ต้นแรก (ต้นที่ติดกับวัด) เมื่อประมาณร้อยปีเศษ กลางคืนเกิดพายุฝนกระหน่ำลงมาอย่างหนักทำให้ต้นไม่ศรีต้นแรก ซึ่งมีกิ่งก้านสาขางามนั้นล้มคลืนลงมาไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งเป็นหลุมหนองน้ำ ตามคำบอกของผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้าน บอกว่าสมัยวัดพระธาตุสร้างอยู่นั้นพอถึงฤดูฝนน้ำจะขัง ปลาชุมมาก ชาวบ้านใกล้เคียงชอบเอาไซ (เครื่องดักปลา) ไปดักไว้ตามกิ่งไม้ศรีมหาโพธิ์ซึ่งล้มลงมานั้นเป็นประจำ อยู่มาอีก ๒ ปี มีคืนหนึ่งเกิดฝนตกหนัก แผ่นดินไหว ฟ้าร้องฟ้าผ่าตลอดคืน พอรุ่งเช้าชาวบ้านไปยกไซเอาปลา แต่ปรากฏว่าไม้ศรีมหาโพธิ์ได้ลุกขึ้นตั้งต้นดังเดิม โดยมีไซเครื่องมือดักปลาของชาวบ้านไปติดบนยอดไม้ศรีมหาโพธิ์หมด ชาวบ้านพากันแตกตื่นไปดู บางคนก็หาไม้ไปค้ำไว้สมัยนั้นบ้านที่อยู่ใกล้ที่สุดคือบ้านสันศรี มีพ่อต๊าวอาจ แม่แก้ว เป็นนายบ้าน ได้นำลูกบ้านไปแผ้วถางเอาไม้ค้ำ กลัวไม้ศรีมหาโพธิ์จะล้มลงมาอีก พ่อต๊าวอาจก็เลยเปลี่ยนชื่อบ้านสันศรีมาเป็นศรีค้ำ จนทุกวันนี้ พอไม้ศรีมหาโพธิ์ลุกขึ้นเองได้พอวันต่อมาเวลาบ่าย ตามคำบอกของผู้เฒ่าผู้แก่ที่มีอายุมากหลายคนในหมู่บ้านที่มีชีวิตอยู่ ท่านบอกว่าจะมีควันออกจากต้นไม้ศรีมหาโพธิ์ สีขาวพุ่งพวยขึ้นสู่ท้องฟ้า เป็นลำยาวอยู่ถึง ๗ วัน ๗ คืน ในขณะนั้นจะมีประชากรทั้งใกล้และไกล ก็พากันเอาน้ำอบ น้ำหอมมาสะสรงกราบไหว้บูชาเป็นจำนวนมาก พอถึงสงกรานต์เมืองเหนือ จะมีชาวบ้านในอำเภอ ต่างอำเภอ ต่างจังหวัดมาเที่ยวอำเภอพร้าว จะมากราบไหว้บูชาเป็นประจำทุกปี