เมื่อต้นเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา เป็นช่วงเปิดเทอมมหาวิทยาลัย เด็กๆจากต่างจังหวัดต้องไปอาศัยอยู่ในหอพักตามเมืองใหญ่ๆที่มีมหาวิทยาลัยตั้งอยู่

มีลูกค้าอยู่รายหนึ่งโทร.มาหาเพื่อขอคำปรึกษาในการหาพระให้ลูกแขวนไว้ติดตัวยามอยู่ไกลตัว / ไกลบ้าน

ก็เลยต้องถามกลับไปว่า ลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายและพระเครื่องที่ว่านั้น เน้นพุทธคุณไปทางไหน

สุดท้ายได้ความว่า เป็นผู้หญิง ลูกสาวต้องไปอาศัยอยู่ในหอพักใกล้มหาวิทยาลัย ไม่มั่นใจว่าหอพักที่ไปอาศัยอยู่นั้นมีสิ่งไม่ดีหรือเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นมาก่อนหรือเปล่า สรุปง่ายๆคือ กลัวผีเพราะไม่ได้นอนอยู่กับบ้านว่างั้นเหอะ

ตามความเชื่อ มีวิธีการปฏิบัติอยู่หลายอย่าง เช่น

1. ให้ความเกรงใจก่อนเข้าไปอาศัยอยู่ จุดธูปบอกกล่าวเจ้าที่

2. ใช้วิธีปรองดอง คนอยู่ส่วนคน ผีอยู่ส่วนผี เพียงแค่ ก่อนกินข้าวกินน้ำในแต่ละมื้อ จัดแบ่งเล็กๆน้อยๆให้เขาได้กินบ้างพอเป็นวิธี เขาก็จะไม่มายุ่งเกี่ยวกับเรา

3. ปราบปราม ทำพิธีขับไล่ด้วยพิธีสงฆ์ แต่นี่มันหอพักไม่ใช่บ้านตัว 555

4. ป้องปราม หาเกราะกันภัยให้ลูกโดยหาพระเครื่องที่มีพุทธคุณในการป้องกันสิ่งไม่ดีไม่งามที่จะเข้ากล้ำกรายในชีวิต

5. ปล่อยให้เป็นไปตามปกติอาศัยอยู่และใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆ

รายนี้ เลือกข้อ 4 เพราะรู้ดีว่าลูกเขาคงไม่สนใจพิธีรีตรองอะไร เขาขอเลือกพระเครื่องที่มีขนาดกระทัดรัด พุทธคุณครอบจักรวาลและขอเป็นพระเครื่องยอดนิยมของเมืองน่านบ้านเราเสียด้วย

...จัดให้ครับตามความประสงค์  เป็นพระผงพุทธมนต์หลวงปู่วัดศรีบุญเรือง รุ่นแรก

วันเสาร์ เมื่อวานนี้เจอกันที่ห้างโลตัส สองผัวเมียเข้ามาขอบอกขอบใจยกใหญ่ เพราะ ลูกสาวเข้าอยู่หอพักอย่างปลอดภัยไม่มีสิ่งใดมารบกวนไม่เหมือนห้องข้างเคียงที่มักได้ยินเสียงแปลกๆออดๆแอดๆอยู่เสมอๆบ้างก็ทนอยู่ต่อ บ้างก็ย้ายหอพัก วุ่นวายผู้ปกครองต้องเป็นธุระให้จนเสียงาน

ซึ่งก็ตรงกับความเชื่อของพวกเรานะครับว่า พุทธคุณมีจริง ต่อให้ลบหลู่ก็ยังแสดงให้เห็น 555