เรียงความสะเทือนใจจากลูกชายถึงคุณพ่อ

 

...กล่องข้าวของคุณพ่อ....

 

ในหน้าข่าวจาก"อาซาฮี ออนไลน์" มีบทความข่าวที่เกิดขึ้นในสังคมญี่ปุ่นอยู่เรื่องหนึ่งอ่านแล้ว นึกอยากแปลสื่อให้ชาวโอเคเนชั่นและคนไทยได้รู้ด้วยครับ ลองอ่านดูครับ..

 

ทางสำนักนสพ.อาซาฮีฉบับนักเรียน สนับสนุนโดยกลุ่มชินาเน็น จัดประกวดเรียงความครั้งที่๔ "อีซึโมะ อาริงาโตะ (ด้วยใจขอบคุณไม่เสื่อมคลาย)" เด็กชายคาตายาม่า ยูคิโนริอายุเจ็ดขวบนักเรียนประถมปีที่๑ของโรงเรียนนาคาจิมาที่เมืองฮิโรจิม่าได้รับรางวัลชนะเลิศด้วยบทเรียงความที่เขียนถึงคุณพ่อที่ได้เสียชีวิตไปแล้ว "กล่องข้าวของคุณพ่อ" เรียงความนี้ถูกคัดเลือกด้วยผลคะแนนรวม ๓๓,๔๒๑ คะแนน ในวันที่๒๗พฤศจิกายนทีผ่านมาได้มีพิธีมอบรางวัลขึ้นที่นครโตเกียว หนูน้อยยูคิโนริได้อ่านบทเรียงความของเขา ผู้คนที่เข้าร่วมพิธีต่างสะเทือนใจจนน้ำตานองหน้า

 

ต้นฉบับเรียงความของหนูน้อย

 

..หลังจากคุณพ่อเสียชีวิตจากอาการป่วยสามปี ผมก็เป็นนักเรียนชั้นปอหนึ่ง 

ผมมีเรื่องที่จะรายงานถึงคุณพ่อ คิดว่าคุณพ่อจะต้องดูให้อย่างแน่นอน ผมขอยืมกล่องข้าวของคุณพ่อครับ

ผมรู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกขึ้นมาถึงเรื่องเมื่อวานนี้

มันต่างจากกล่องข้าวของผม สามารถได้ยินเสียงที่ไพเราะ กล่องข้าวเมื่อวานนี้มันพิเศษจากวันอื่น พึ่งเป็นเวลาสิบโมงแค่นั้น แต่ก็คิดแต่เรื่องของกล่องข้าวอย่างเดียว

ทำไมกล่องข้าวเมื่อวานนี้ถึงได้พิเศษ เป็นเพราะว่ามันเป็นวันแรกที่ได้ใช้กล่องข้าวของคุณพ่อ ตั้งแต่ที่คุณพ่อจากไป ผมเหงาและโศกเศร้ามากอย่างยิ่งครับ..

งานของคุณพ่อคือทำร้านอาหารเทมปูระ ของทอดที่คุณพ่อทำให้มันอร่อยที่สุดในโลก เมื่อผมทานได้ยาก คุณพ่อจะหั่นกุ้งให้เล็กลงทำเทมปูระที่มีขนาดเหมาะกับผมให้กิน  ในห้วงเวลาเหล่านั้นผมรู้สึกดีใจมากที่เป็นคนเดียวเท่านั้นที่ได้ของพิเศษเหล่านั้น จากสิ่งนั้นเพราะทำให้ผมทานได้มากและพยายามในเรื่องคาราเต้ กล่องข้าวที่ใช้อยู่จึงเริ่มไม่เพียงพอครับ

เมื่อผมบอกว่า  "อยากใช้กล่องข้าวที่ใหญ่ขึ้น"

คุณแม่หยิบกล่องข้าวที่คุณพ่อเคยใช้อยู่ออกมาจากชั้นวางออกมาให้

และพูดว่า "จะทานไหมหรือเปล่าน๊า อย่างหนูน้อย ยูคุง..เนี่ย.."

จากนั้นเวลาของกล่องข้าวที่ได้รอแล้วรออีกตั้งแต่เช้าก็มา ผมสามารถรัปประทานได้จนหมด ถ้าหากกินได้ก็จะได้เป็นเหมือนคุณพ่อที่เข้มแข็งและใจดี ผมอยากพบกับคุณพ่อ เดี๋ยวนี้เมื่อนึกขึ้นได้ยังรู้สึกตื่นเต้นดีใจถึงกล่องข้าวแสนพิเศษแสนอร่อย

 ถ้าหากขอพรจากพระเจ้าได้ อยากจะอยู่ร่วมกันกับคุณพ่อคุณแม่ ผมและน้องสาว แต่คุณพ่อได้แต่อยู่ห้องข้างบนและเฝ้ามองดูแลลงมาแก่พวกผม

 คุณพ่อไม่ได้อยู่ด้วย มันเหงาหงอยจริง แต่ว่าในครอบครัวผมเป็นลูกผู้ชายคนเดียว ต้องปกป้องดูแลคุณแม่และน้องสาวแทนคุณพ่อ ผมตั้งใจทานข้าวจากกล่องข้าวของพ่อ จะกลายเป็นเด็กผู้ชายที่แข็งแรง แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ และใจดี

ขอบพระคุณคุณพ่อ ที่ให้ผมยืมกล่องข้าวของคุณพ่อครับ..

 ภาพจากแฟ้มภาพที่คุณแม่เก็บไว้ถ่ายเมื่อปี ๒๐๐๖ ภาพคุณพ่อและทายาทหนุ่มน้อยยูคิโนริ

 

ภาพของยูคิโนริขณะอ่านบทเรียงความของเขาในงานพิธีที่นครโตเกียว

ภาพถ่ายรูปร่วมกับกล่องข้าวของคุณพ่อ สายไยระหว่างลูกกับพ่อที่ไม่เคยขาดหาย....