ราวๆปี 47 หรือ 48 ไม่แน่ใจนะครับ เบี้ยตัวนี้ถูกถ่ายรูปลงโชว์ คนโน้นก็ชมคนนี้ก็เชียร์ผมว่าก็ดี แต่ที่ปลื้มใจมากๆคือ  ผ่านไปนานเกือบตกหน้ากระดานเหมือนกัน มีท่านหนึ่ง ล็อคอินเข้ามา ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ ขอซื้อ และให้รายละเอียดไว้ในกระทู้นั้นว่า อยากซื้อเบี้ยตัวนี้กลับคืน เพราะ เจ้าของฝีมือเลี่ยมนี้คือคุณพ่อของท่าน และ กรุณาให้ความรู้ไว้อีกนิดว่า ถ้าตอกคำว่า ซัว เป็นงานของ อากง หรือ ปู่ของท่านครับ

สมบูรณ์ดีมากครับ มีรอยจารลางๆ

  เอียงให้ดูรอยจารหน่อยครับ เครื่องราง ก็ เครื่องราง แหละครับ ผมทราบอย่างเดียวว่าเป็นสายอ่างทอง เอาแค่นี้พอแล้วครับ

สวยแหร่มเหมือนเดิมนะป๋า..ของวัดโบสถ์หรือเปล่าเนี้ยดูไม่เป็นแต่ชอบอะ..

เห็นเขาว่า หลวงพ่อนุ่มครับพี  เวฬุวัน เขานุ่มผมก็นุ่มด้วย  แต่รู้ว่าเก่าถึงยุคท่านแน่ๆครับ

  อย่างนี้ต้องร้องเพลง....  7 ปีให้หลังฉันยังจำได้...ร้องเลยครับ ...

7 ปีให้หลัง ฉาน ยาง จาม ด้าย     ไปพันธ์ทิพย์งามวงศ์วานเกือบไม่ได้กลับมาแล้วครับ บอกขอไว้จ๊ายก่อนนะก๊าบ...ขอบพระคุณป๋าธนบดีมากนะครับ