ถึง บางแก้วมองเขม้นไม่เห็นแก้ว เห็นแต่แนวคงคา พฤกษาสลอน
มี วัดหนึ่งโตใหญ่ใกล้สาคร สง่า งอนช่อฟ้าศาลาตะพาน
ดูเบื้องบนอาวาสก็ลาดเลี่ยน ต้น ตะเคียนร่มรกปรกวิหาร
อีก ทั้งสระโกสุมปทุมมาล บ้าง ตูมบานเกสรอ่อนละออ
พี่คิดถึงบัวทองของน้องแก้ว ยัง ผ่องแผ้วพรรณรายสีดายหนอ
กำลังสดมิ ได้เศร้าน่าเคล้าคลอ พี่เคยขอชมเล่นไม่เว้นวัน
ตั้งแต่พี่จำพรากมาจากน้อง มิ ได้ต้องบัวทองประคองขวัญ
ชม แต่บัวริมน้ำยิ่งรำพรรณ แสนกระสันโศกเศร้าจนเข้าคลอง
"นิราศพระแท่นดงรังของสุนทรภู่"
พระพิมพ์ปรกโพธิ์ แม่นก่อครับเห็นแล้วอยากได้ๆ
|
งามครับ
