ขอบพระคุณทุกๆท่านที่ให้เกียรติมาร่วมแจม
ในความเห็นส่วนตัว ผมว่า พระเกศาครูบาศรีวิชัย เป็นพระที่น่าเก็บสะสมเป็นอย่างมาก เหตุมีอัฐิธาตุของท่านครูบาศรีวิชัยและมีราคาหาบูชาที่ไม่แพงที่คนฐานะอย่างผมและคนส่วนมาก ยังพอหาสะสมได้(แต่จะหาบูชารุ่นอื่นๆของท่านครูบาฯ คงไม่ไหว)
เนื่องจากผมพอจะดูความเก่าของพระเนื้อผงได้ เหตุเริ่มสะสมพระเนื้อผงมาตั้งแต่เด็กๆ จริงบ้าง(พระรุ่นใหม่ที่ออกมาจากวัด) ปลอมบ้าง(พระตามแผงลอย) ปะปนกันไป ยิ่งช่วงเป็นวัยรุ่น ว่างจากเรียนเป็นต้องไปเดินในสนามพระ ทั้งท่าพระจันทร์ วัดราชนัดดา ฯลฯ ไปหาอะไรหรือครับ หาพระสมเด็จวัดระฆัง หรือพระกรุบางขุนพรหม หลงๆ เผื่อเจอแบบฟรุ๊คๆ ตามคำล่ำลือต่างๆนาๆของคนสมัยนั้น เจอเนื้อหาเก่าหน่อย ก็เช่าเก็บสะสมเรื่อยๆมา จนเมื่อ เมื่อเริ่มเข้า ประมาณ สิบปีขึ้ไปช่วงนี้เริ่มเข้าสู่วัยทำงาน มีโอกาสได้เห็นของจริงๆบ่อยขึ้น ก็เริ่มอยู่ตัว มองออกได้ด้วยตาเปล่า ( เว้นแต่เจออย่างฝีมือจริงๆ ) ถึงความเก่าตามอายุของพระเนื้อผง และได้สัจธรรมอย่างหนึ่ง การจะเจอพระสมเด็จแบบฟรุ๊คๆเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรนั่นเอง (ไม่มีทางเป็นไปได้) อิ อิ
ก่อนเริ่มสะสมพระเกศาครูบาศรีวิชัย ก็ดูไปเรื่อยๆ สงสัยนะทำไมมีหลายเนื้อ หลายทรงพิมพ์ ความเก่าทำไมแตกต่างกันไป บางองค์ดูเก่ามาก บางองค์ดูยังใหม่ๆอยู่ ทำไมมีลงรัก ปิดทอง ล่องชาด จนมาเจอบทความของท่านอาจารย์วิลักษณ์ ศรีป่าซาง จึงเข้าใจและรู้ถึงเหตุผลทั้งหมด
เริ่มแรก ก็เก็บสะสมเนื้อหาที่ดูใหม่หน่อย เหตุราคาถูก เมื่อเริ่มมั่นใจมากขึ้น ก็เริ่มหาที่เนื้อหาเก่าๆ ที่ราคาเริ่มแพงมากขึ้น แต่ราคาที่แพงๆนั้น ก็หาเช่าบูชาแบบที่มีใบรับรองการประกวดแนบมาด้วย( เป็นยันต์กันผี) และนำทั้งหมดมาเปรียบเทียบความเก่าใหม่ ประมาณอายุของวัตถุมงคล
แม้จะเก่าเพียงไร ก็ยังเลือกเก็บเฉพาะที่มีใบประกวดพระติดมาด้วย แต่หากมีเหตุอันทำให้ใบประกาศฯเป็นอันใช้ไม่ได้ ไม่ว่าด้วยเหตุผลอันใด (เว้นแต่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าสมควรจะเป็นเช่นนั้นจริงๆอย่างไม่ขัดสายตาของคนหมู่มากที่มีใจอย่างเป็นธรรมไม่เอนเอียง) ความน่าเชื่อถือของพระเกศาจะลดลง และส่งผลให้การเก็บสะสมลดลงไปด้วยเช่นกัน
ทำไมใบประกวดฯของพระเกศาจึงมีความสำคัญ ในความเห็นส่วนตัวเห็นว่า พระเกศาฯ มีความหลากหลายมาก คนเก็บสะสมต้องมีใจที่เปิดกว้างยอมรับถึงความหลากหลายให้ได้ (สำหรับคนที่ดูความเก่าของพระเนื้อผงออก คงไม่กระทบอะไรมาก แต่ที่กระทบอย่างแน่นอนคือ มูลค่าเพิ่มของสินทรัพย์ตามกาลเวลาจะไม่มี ส่วนคนที่ดูความเก่าไม่ออก เกิดปัญหามากแน่ๆ) จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ใช้อำนาจในการชี้ขาด ต้องจูนเข้าหากัน เพื่อให้เป็นไปในแนวทางเดียวกัน คนใช้อำนาจใหม่ มีแนวคิดใหม่ ต้องค้นหาและเรียนรู้ถึงแนวคิดเก่าว่าเป็นอย่างไร ถูกต้องหรือไม่ ข้อเท็จจริงต่างๆที่มีอยู่ ย่อมจะเลือนลางสูญหายไปตามกาลเวลา ยิ่งนานมาก ก็เท็จจริงก็ยิ่งหายไปมาก จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ใช้อำนาจต้องพยายามเก็บข้อเท็จจริงจากผู้ใช้อำนาจเก่ามาให้หมด เก็บรวบรวมมาวิเคราะห์หาเหตุผล หาข้อสรุปอย่างไม่เข้าข้างตนเอง เป็นที่ยอมรับได้จากคนส่วนมาก
เมื่อข้อมูลจูนเข้าหากันได้ ความนิ่งก็จะตามมา เมื่อมีความนิ่ง ความน่าเชื่อถือก็ยังคงมีอยู่ตลอดไปไม่สูญสิ้น สูญหาย เสียไป ก่อให้เกิดผลแต่ในด้านดีๆ เรื่องดีๆ ตลอดไปอย่างมั่นคง ยั่งยืน สมกับเป็นวัตถุมงคลที่ใกล้ชิดที่สุดแห่งคนบุญล้านนา พระเกจิอันดับหนึ่งของชาวภาคเหนือแห่งเรา เมื่อเป็นของดีก็ต้องให้คนชื่นชมเก็บรักษา แต่หากเป็นของดีแต่ไม่มีคนสนใจ ไม่มีคนรู้จัก ก็ไม่ก่อประโยชน์อันใด ถึงตอนนี้แล้วก็ให้นึกถึงเพลงบัวกลางบึง
เอาหละ พูดเท่านี้แหละ ยิ่งพูดมาก คนก็เกลียดมาก บางคนมองเห็นความตั้งใจจริง หรือเจตนาที่ดีของเราก็ดีไป แต่ย่อมต้องมีบ้างที่ไม่เห็นเจตนาดี ก็ตกเป็นขี้ปาก ไป
http://www.youtube.com/v/HUH6PavKfvU?version=3&hl=th_TH
|
