พระองค์นี้ มองเผินๆก็เห็นเป็นพิมพ์ พระร่วงนั่ง  แต่คนที่เคยเห็นพระกรุมามากๆ  มองแล้วจะรู้ว่า  หากมีส่วนของฐานให้เห็นสมบูรณ์  พระพิมพ์นี้ก็คือพระท่ามะปรางค์ที่โดนตัดฐานออกไป พระองค์นี้ได้มาในสมัยแรกๆสะสมพระใหม่ๆ   เรียกได้ว่าถามเจ้าของตีราคาเท่าใด  นับเงินให้โดยไม่ได้ต่อสักคำ  พอเอามาได้สัก ร่วมปี พบเจ้าของเดิมเข้า  เจ้าของเดิมถามถึงว่ายังอยู่หรือไม่จะขอเช่ากลับคืนโดยให้ราคาเท่าหนึ่ง  ของตอนที่เช่ามา   ก็ยืนยันว่ารักขอเก็บไว้เอง  ในภายหลังก็รู้ว่ามีหลายๆคนตามพระองค์นี้อยู่  

                จะเห็นว่าพระองค์นี้เป็นสนิมแดงก็จริง  แต่ลักษณะการแดงนั้นไม่ธรรมดา  สนิมมีหลายสี เช่น ขาว แดง ชมพู เขียวและเหลือง มีนํ้าเงินอมฟ้าบางส่วนมิหนำซํ้าสนิมส่วนหนึ่งที่เป็นสีเขียวและชมพูนั้นมองลึกลงไปข้างใต้ได้ราวกับเป็นเพชรพลอย หรือหยก ผิดกับสนิมแดงทั่วๆไป   คาดว่าในส่วนผสมของเนื้อตะกั่วนั้นคงจะมีส่วนผสมของโลหะอื่นอีกหลายอย่างอยู่อีกด้วย จึงทำให้สนิมเกิดมีหลายสี  บนผิวเดิมๆนั้นมีคราบแคลเซียมจับอยู่เต็มไปหมดทั้งข้างหน้า และหลัง  บางส่วนจะเห็นรอยรานใยแมงมุมเต็มไปหมด   ตุ่มไขขาวบนผิวเนื้อก็เช่นกันเกิดขึ้นประปราย   เรียกได้ว่ามีองค์ประกอบของพระสนิมแดงครบถ้วนครับ