พระวัดเกศพิมพ์เจ็ดชั้นแขนติ่ง ( นักเลงโต ) พิมพ์บ๊วยองค์นี้สึกสักหน่อยครับผิวเปิดจนเห็นมวลสารหน้าหลัง….เล่นพระสมเด็จนอกจากต้องแม่นพิมพ์แม่นเนื้อแล้วยังต้องพิจารณาน้ำหนักพระอีกด้วยนะครับ ( หนังสือส่วนใหญ่ไม่ค่อยพูดถึง ) ผลีผลามเป็นโดนว่างั้น…( แผลรอบตัวเหมียนกัลแฮ่ !!!  )  สำคัญที่สุดคือต้องหาโอกาสดูองค์จริงให้มากอย่าไปใช้วิธีจำเอาจากรูปในหนังสือที่มักจะเอาภาพพระสมเด็จเนื้อจัด ๆ ดูง่าย ๆ  มาลงซ้ำลงซากให้ดู    เพราะหากไปพบพระสมเด็จองค์จริงที่มีเนื้อขาวแหง๋แก๋สะอาดสะอ้านตาแบบพระวัดเฉลิมพระเกียรติที่มีอายุในการสร้างร้อยกว่าปีเช่นเดียวกันแล้วไม่เอาก็จะพลาดของดีไปอย่างน่าเสียดายนะครับ…..

พระในกระป๋องก็เริ่มจะร่อยหลอลงไปทุกที ๆ  ภารกิจที่มีก็เริ่มจะรัดลึง ( โอ๊ว!!!!   )ขึงขังนัก    เจตนาเดิมที่จะพยายามทำเป้าเอารางวี่รางวันกันสักเหรียญสองเหรียญจากทางเวปเห็นทีดูท่าน่าจะไม่สมหวังเสียเป็นแน่แท้ …เอาครับเอาไม่ว่ากันครับไม่ว่ากัน….